Wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z ustawą zasadniczą art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie w jakim przepis ten różnicuję uprawnienie do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności.
W ostateczności wyrok Trybunału Konstytucyjnego będzie skutkował koniecznością zmiany art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych.
O ile Trybunał potwierdził zgodnośc z konstytucją możliwość odmiennego traktowania osób sprawujących opiekę nad dziećmi od osób sprawujących opiekę nad dorosłymi, o tyle zróżnicowanie sytuacji prawnej opiekunów osób, które sprawują opiekę nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi, a które to osoby znajdują się w tożsamej sytuacji, nie jest zgodne z konstytucją.
Wyrok nie usuwa z ustawy kryterium. Nie uprawnia on także do uchylenia decyzji przyznającej wsparcie na dotychczasowych zasadach. Orzeczenie nie kreuje także nowego prawa do żądania świadczenia przez opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność ich podopiecznych powstała już po okresie dzieciństwa. Ustawodawca zobowiązany będzie jedynie do zmiany dotychczasowego brzmienia art. 17 ust.1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych, poprzez zamieszczenie w nim regulacji traktujących w sposób równy opiekunów sprawujących opiekę, nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi.
Trybunał zbadał także brzmienie art. 16 a ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, które wprowadziły kryterium dochodowe dla możliwości ubiegania się o specjalny zasiłek opiekuńczy. W tym przypadku Trybunał potwierdził zgodność uzależnienia uprawnienia do specjalnego zasiłku opiekuńczego od kryterium dochodowego.
Źródło: www.trybunal.gov.pl
Stan prawny na dzień: 23 października 2014 r.
